دلتنگي

^{یه دوستی میگفت احساس میکنه شبیه یه نیمکته که گاهی کسی میاد میشینه}

^{روش خستگی در میکنه و میره ه ه ه ...احساسش برام قابل درک بود یه جورایی...}

^{عینشو نه ولی شبیه اش رو تجربه کرده بودم، میکنم .... انگار که همیشه خدا روی}

^{یه نیمکت نشسته باشم ...تنها...تنها نشسته باشم و خیره شده باشم به آدمها ،}

^{به پرنده ها ،به آسمون، به خدا!....گاهی یکی پیدا میشه میاد میشینه کنارم...}

^{نمیدونم شاید اونم تنهاس و پر از درد دل...شروع میکنه به حرف زدن...چه لذت بخشه}

 ^{شنیدن و گفتن برای یکی که تنهاست و خیره به آدمها، به پرنده ها، به آسمون ،به}

^{خدا!...شنیدن حرفهای پسری که دوره خدمت رفیق جون جونی فرمانده اش شده و}

^{20 روز مونده به آخردوره فرمانده کشته میشه و میره برا همیشه ...گفتن اینکه به}

 ^{خاطرات خوبت با رفیقت فکر کن نه به خاطره بد رفتن!مرگ چیز بدی نیست!باور کن!...}

^{یادتم باشه این نیز بگذرد....شنیدن حرفهای یه خانم 40-50 ساله خوب و مهربون که}

 ^{ازگریه های شبونه اش میگه ...از همه نامردی ها که دیده...و گفتن اینکه فلک به مردم}

 ^{نادان دهد زمام مراد تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس و اینکه یادتون}

 ^{باشه این نیز بگذرد...شنیدن حرفهای یه دختر کوچولوی 10 ساله که داداش کوچولوشو}

 ^{بغل گرفته که بخندونتش اونوقت بچه رو با کله زده زمین...دختر کوچولویی که با گریه فریاد}

 ^{میزنه همش تقصیر من بود!...من خیلی بدم!....و گفتن اینکه عزیز دلم آدمها زمین}

^{نخورن بزرگ نمیشن که!...یه ساعت بگذره خوب میشه جونم...چقدر این شنیدنها}

 ^{و گفتنها رو دوست دارم....}

^{اما نمیدونم چرا درست وقتی که احتیاج دارم یکی بهم بگه یادت باشه این نیز بگذرد...}

^{کسی کنارم نیست یا اگه هست من حرف زدن بلد نیستم!...کسی نیست که بگم}

^{"بوی رفتن "گرفته انگار...که اینو خنده های الکی اش میگه...که هرچی میبینمش}

 ^{بیشتر دلم براش تنگ میشه...که هر روز صد دفعه به خدا میگم خدایا نمیگم مرگ رو}

 ^{از آدمهات بگیر...میگم فقط تحمل دلتنگی از آسمون ببار!!نیست کسی که بهم بگه}

 ^{این نیز بگذرد....این روزها نیمکته خالیه...خالی تر از همیشه....خالیه که میرم یه}

 ^{ساعتی صندلی روبرویی یه آقای دکتر خوش تیپ که همش نگاهش به عقربه های}

 ^{ساعته رو اجاره میکنم...تا اون نگاهم کنه و من اشکامو روبروی اون قورت بدم!...}

^{نمیشه اشکهای لخت رو دردهای عریون رو برای غریبه ها رو کرد!!!}

^{هر شب که می خواهم بخوابم}

^{می گویم}

^{صبح که آمدی با شاخه ای گل سرخ}

^{وانمود می کنم}

^{هیچ دل تنگ نبوده ام}

^{صبح که بیدار می شوم}

^{می گویم}

^{شب، با چمدانی بزرگ می آید}

^{و دیگر}

^{نمی رود}